Drugs

Nu weet ik weer hoe erg het is om mijn hoofd niet te kunnen gebruiken. De afgelopen dagen heb ik in bed doorgebracht. Marijn was op bezoek, een vriendin van mij uit Amsterdam. Het was haar vakantie. Little did she know dat ze Istanbul grotendeels solo moest ontdekken. De eerste dagen van haar verblijf heeft ze me nog weten mee te slepen maar na zaterdag stond ik voor de keuze: thuisblijven of sterven. Dinsdag ben ik op vele verzoek naar de schooldokter geweest. Ik had koorts en een keelontsteking en moest aan de antibiotica. Nu hebben ze het volgens mij via de verzekering van een ander laten lopen omdat het anders te veel gedoe zou zijn. Prima.
Ik had binnen
twee uur
mijn drugs.
En die sloegen gelukkig snel aan. Mijn hoofd begon langzaam weer te werken. En ik had de drang om iets creatiefs te doen. Even iets nieuws. Ik stuitte op de blog van Frank en mijn vingers begonnen te jeuken. Heerlijk. Tweewekelijkse opdracht. Maak een poster voor de band Tunng. Aan de slag.
Na kort wat research (lees: beknopte beschrijvingen lezen over de band) opende ik met verkeerde informatie Photoshop (het enige bruikbare programma op deze grafkist waarmee ik dolgelukkig ben dat ik hem gebruiken kan).

Nee. Tunng is geen electroband die je laat swingen onder invloed van GHB. Tunng is folk. Jammer want ik vond 'm wel lekker. Ik op zoek naar wat folk is (Googleplaatjes zoeken: folk). Oké, ik zou een slechte ontwerper zijn als ik niet even een paar albums van Tunng naar beneden zou laden. Rustig. Beetje Zero 7-achtig. Moderne folk. Hier kan ik wel wat mee.

























Eén van de eerste plaatjes die ik vond was van folk-embrodery. Borduurwerk. Dat is folk. Daar is het beeld van de poster van afgeleid. Met de kleuren wil ik het niet te suf maken. Ik denk dat het wel bij de band past al lijkt het niet op eerder artwork wat voor de band is gemaakt, maar dat boeit natuurlijk niet. Bij deze mijn bijdrage aan de tweewekelijkse opdracht.