Hoop Fest

zoals ik al had verteld was ik uitgenodigd door Ersın (Aşkir kwam niet eens in de buurt) voor een basketbal-toernooi. Ik dacht dat het gewoon een klein toernooitje was. En dat ik waarschijnlijk de langste was. Het toernooi werd gesponsord door Burger King en was behoorlijk officieel. Ik was niet de langste. Ersın en ik namen de pond over de Bosphorus waar we Alex ontmoetten. Alex is Russisch en niet minder belangrijk, hij was twee meter zes. Gelukkig zat hij bij mij in het team.
Bij het toernooi ontmoetten we onze vierde speler Alper, ook een Turk. We speelden in het oranje. :)
Onze tegenstanders waren sterk. Ik begon op de bank. Na twee minuten kon ik spelen want Alex raakte geblesseerd. De man die ik moest verdedigen was zwaar. Geen beweging in te krijgen. Ik had daarom ook al snel mijn derde fout. Bij de vierde moest ik eruit. Alper adviseerde mij om geen fouten meer te maken. Na twintig minuten te hebben gespeeld stonde we voor met vijftien tegen tien. We hadden gewonnen. We waren blij.
Vandaag spelen we twee wedstrijden. Waarschijnlijk zonder Alex. Als we winnen moeten we morgen (zondag) de finale spelen. En als we de finale winnen gaan we naar New York. Dat zou wat zijn.
Na de wedstrijd van gisteren ben ik wat andere Erasmus-studenten op gaan zoeken bij de Galatabrug (Erasmus is de organisatie die studeren in het buitenland grotendeels mogelijk maakt). Ik trof daar de Fransozen
"Zey say we aarg
werry chauvinistique
because we only
speak French"
Ik had zin in bier en het alfamannetje voelde zich misschien wat bedreigd. Hij begon ook bier te drinken. Onder de tafel. We hebben het erg naar ons zin gehad.
Vier uur erin, half negen eruit. Ersın en ik gaan zo weer naar het toernooi om te ballen. Ik laat jullie weten hoe het af is gelopen.